Praktyka astrologii zmienia się i ewoluuje w zależności od kultur. Proponujemy tutaj odkryć i lepiej zrozumieć mechanizmy naszej astrologii zachodniej oraz astrologii chińskiej. Astrologia zachodnia bada pozycję i interakcje planet Układu Słonecznego, wliczając Księżyc; każda z nich odgrywa szczególną rolę w naszym horoskopie urodzeniowym. Ziemia, na której się znajdujemy, służy jako punkt obserwacji.
Słońce i planety widoczne gołym okiem: Księżyc, Merkury, Wenus, Mars, Jowisz i Saturn były wykorzystywane od zarania dziejów do rozumienia naszego świata i ludzkiej natury. Z upływem czasu odkryto nowe planety dzięki teleskopowi: Uran, Neptun i Pluton. Odkrycia te wzbogaciły interpretację astrologiczną, mimo że Pluton ma niestabilny status w oczach astronomów i astrologów.
Inne ciała niebieskie, takie jak Sedna, Ceres czy Chiron, także zostały zidentyfikowane. Sedna, będąca najbardziej oddalona, wydaje się mieć wpływ zbiorowy. Ceres wiązana jest z analizą i organizacją i może symbolizować praktyczną inteligencję. Chiron, pośredni między Saturnem a Uranem, kojarzony jest z wewnętrznym uzdrowieniem. Te nowe planety nie podważają astrologii — dopracowują ją i wzbogacają. Pamiętajmy, że nasi przodkowie praktykowali już bardzo trafną astrologię wykorzystując zaledwie siedem planet. Podejrzewali nawet istnienie innych.
Dziś astrologia nadal się rozwija. Każde odkrycie otwiera nowe ścieżki badań. Najważniejsze jest interpretowanie za pomocą dostępnych narzędzi, zachowując otwarty i ciekawy umysł. Astrologia pozostaje żywą drogą, powiązaną z tajemnicami.
Daleko od przeciwieństw, astrologia zachodnia i astrologia chińska się uzupełniają. Astrologia chińska bierze pod uwagę 108 ciał niebieskich, z których 27 to główne astra. Dzieli niebo na dwanaście znaków, z systemem domów astrologicznych.